czynniki warunkujące
Encyklopedia PWN
epizootiologia
nauka o przyczynach i czynnikach warunkujących występowanie, przebieg, rozprzestrzenianie oraz zanikanie chorób zakaźnych, pojawiających się masowo w populacjach zwierząt domowych i wolno żyjących.
[gr. epí ‘na’, ‘nad’, zṓon ‘zwierzę’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
farmakognozja
dział wchodzący w skład specjalistycznych nauk farm. zajmujący się surowcami naturalnymi i ich składnikami chem., które wykazują aktywność biologiczną;
[gr. phármakon ‘lek’, gnṓsis ‘wiedza’],
dziedzina nauk biologicznych, a ściślej genetyki, której zadaniem jest wyjaśnienie molekularnych podstaw procesu dziedziczenia;
glikoproteinowe antygeny powierzchniowe komórek organizmu determinowane genetycznie przez gł. układ genów zgodności tkankowej zlokalizowany u człowieka w 6. chromosomie;
brytyjski filozof, historyk i ekonomista, przedstawiciel brytyjskiego oświecenia.
roln. najwyższy stopień odporności rośliny na określony czynnik chorobotwórczy;
